Psy wyrażają swój lęk na wiele sposobów, ale najczęściej za pomocą mowy swojego ciała lub wydawania dźwięków. Nieznajomość sygnałów, jakie przekazuje na nasz czworonożny przyjaciel bardzo często doprowadza do tego, że nieświadomie pakujemy go w trudne sytuacje. Często subtelne sygnały, jakie wysyła nam nasz psiak, są przez nas ignorowane i przeradzają się w zachowania prowadzące do agresji. Stąd już o krok do problemów behawioralnych. Dlatego zawsze kładę tak duży nacisk na znajomość sygnałów uspokajających.

Co mówi nam mowa ciała psa?

Uszy. Podczas przeżywania intensywnego lęku najczęściej są stulone lub przynajmniej skierowane do tyłu. Najlepiej to widać u psów, które maja uszy stojące. Niekiedy objawem lęku u psa jest lekkie cofnięcie jednego lub obydwu uszu. A co z psami, których uszy są zwisające? Aby nauczyć się odczytywać sygnały strachu, należy najpierw zaobserwować, jak wyglądają uszy psa zrelaksowanego.

Ogon – podkulony oznacza silny strach. Psy, które mają ogony osadzone wysoko, rzadko podwijają je pod siebie. U takich psów należy uważnie obserwować nasadę ogona, aby wiedzieć jak wygląda pozycja ogona u psa zrelaksowanego, i jak się ona zmienia, kiedy jest czymś zaniepokojony.  Psy mające ogony zakręcone, w chwilach stresu mogą je prostować. Ale nie tylko pozycja ogona może świadczyć o strachu czy lęku psa. Także jego ruch dostarcza nam informacji o stanie emocjonalnym zwierzaka. Zestresowane czy zaniepokojony pies będzie machał ogonem niżej i szybciej niż, niż pies zadowolony i przyjaźnie nastawiony do otoczenia.

Psy, które mają poprzycinane ogony i uszy mają problemy z odpowiednim komunikowaniem się z innymi psami i prezentowaniem sygnałów uspokajających.

Oczy. Najczęściej prezentowanym sygnałem uspokajającym jest mrużenie oczu, mruganie nimi oraz tzw. moon eye. Mrużenie połączone jest często podobnie jak u ludzi z marszczeniem brwi. w przypadku moon aye widoczne są rozszerzone źrenice.

Pysk wystraszonego psa jest zawsze zamknięty, a kąciki warg, ściągnięte do tyłu

Piroleksja, czyli inaczej stroszenie sierści często uznawana jest przez właścicieli jako objaw agresji. Nie jest to do końca prawda. Zaniepokojony pies chce wydawać się większy, niż jest w rzeczywistości oraz zyskać chwilę na ucieczkę lub w przypadku braku możliwości na walkę z przeciwnikiem.

Rozkład ciężaru ciała. Przestraszony pies będzie miał ciężar ciała oparty na tylnych łapach, a przez to całe ciało odchylone do tyłu (u psa zrelaksowanego ciężar ciała oparty jest w równym stopniu na tylne i przednie nogi, natomiast u psa pokazującego dominacje – na przednie). Taka lekko przygięta postawa ciała sprawia, że pies stara się być mniejszy, niż jest w rzeczywistości. Jednocześnie szeroko rozstawione tylne łapy powodują, że zwierzę gotowe jest do ucieczki.

Atak lub próba ataku na innego psa czy człowieka to również jest objaw strachu. Do tego typu sytuacji najczęściej dochodzi, gdy pies jest na smyczy. Nie mając możliwości oddalenia się lub ucieczki od zagrożenia, próbuje swoim atakiem przestraszyć psa lub człowieka, którego się boi.

Co mówią nam dźwięki wydawane przez psa?

Ciche skomlenie połączone z odwracaniem głowy lub wzroku – w ten sposób pies pokazuje swoją uległość wobec otoczenia.

Seria skowytów połączonych często ze szczekaniem ma miejsce często podczas ucieczki ze strachu. Jest sygnał mówiący o tym, że pies się chce poddać i najczęściej jest respektowany przez inne psy.

Przenikliwy krzyk  wydawany jest najczęściej w momencie skrajnego przerażenia lub strachu. Często połączony jest on z paniczną ucieczką. W takich sytuacjach uspokojenie psa jest najczęściej niemożliwe, ponieważ uruchamia on strategię przetrwania.

Nie ma psów, które niczego się nie boją. Po prostu jedne boją się z bardziej, inne mniej. Jedne pokazują to bardzo wyraźnie, inne w bardzo subtelny sposób. Kiedy nauczymy się dostrzegać oznaki lęku u naszego czworonoga łatwiej będzie nam mu pomóc. Zatem zachęcam do uważnej obserwacji swojego pupila.