Behawiorysta jest to osoba, która potrafi pomóc wyeliminować problemowe zachowanie psa. Jego praca polega na pokazaniu Właścicielowi jak komunikować się ze swoim czworonożnym przyjacielem, jak z nim pracować, aby na efekty nie trzeba było długo czekać oraz w jaki sposób zastąpić zachowania niepożądane zachowaniami akceptowalnymi. Konsultacje stacjonarne różnią się od konsultacji online tym, że przyjeżdżam do psa, który wykazuje zaburzenia behawioralne. Poruszam się w obrębie do 100 km od miejsca, w którym zamieszkuję (Gliwice). W tym wypadku do ceny konsultacji muszę doliczyć sobie kwotę za dojazd (kwota zależy od ilości kilometrów oraz czasu, jaki muszę poświęcić na dojazd).
Podczas konsultacji przeprowadzam dokładny wywiad z Opiekunem psa, aby ustalić przyczynę problemowego zachowania. Jeżeli pies wykazuje niepożądane zachowanie na dworze, to wychodzimy również na spacer. Następnie przedstawiam plan terapii z podziałem na poszczególne etapy. Raport z wytycznymi do pracy wysyłam na maila. Następne spotkanie, jeżeli jest konieczne odbywa się najczęściej po kilu tygodniach, aby Właściciel miał możliwość wprowadzić stopniowo wszystkie zalecenia. Przez cały czas jesteśmy w kontakcie telefonicznym lub mailowym, abym mogła na bieżąco rozwiązywać napotkane trudności, jeżeli się pojawią.
UWAGA! W niektórych zaburzeniach zachowania tj. agresja typu pies-człowiek, zachowania obsesyjno-kompulsywne, silny lęk sytuacyjny oraz separacyjny konieczne jest podawanie leków. Ich zadaniem jest wspomaganie terapii behawioralnej, a nie sedacja psa. Jeżeli więc jesteś ich radykalnym przeciwnikiem – skontaktuj się z innym behawiorystą. Oszczędzisz w ten sposób pieniądze, czas oraz niezadowolenie z naszej współpracy. Bardzo rzadko zdarza mi się umawiać na konsultację ponownie, ponieważ przez cały czas jestem ze swoimi klientami w kontakcie telefonicznym. Ci, którzy uzyskali ode mnie pomoc doskonale o tym wiedzą. Dlatego też przemyśl swój wybór zanim umówimy się na spotkanie.
Terapia behawioralna obejmuje takie zachowania jak:
Agresja
Pies może być agresywny z wielu przyczyn, ale najczęściej agresja spowodowana jest lękiem. Ponadto możemy mieć do czynienia z agresją dominacyjną, terytorialną, łowiecką, posiadania (tzw. obrona zasobów), przemieszczoną (pies nie mogąc zaatakować obiektu przekierowuje swój atak na innego psa lub właściciela) . Każdy z wymienionych rodzajów agresji ma tendencje do wzmacniania się, dlatego im wcześniej zaczniemy pracę z psem tym szybciej uporamy się z problemem. Trzeba przy tym także wiedzieć, że każdy typ agresji może przekształcić się w agresję wtórną – pies będzie gryzł częściej i mocniej, pomijając fazę grożenia. W przypadku tego rodzaju terapii kluczową sprawą jest właściwa diagnoza i odpowiedni dobór terapii.
Lęk separacyjny
Jeżeli pies bez przerwy poszukuje kontaktu fizycznego ze swoim właścicielem, chodzi za nim krok w krok, nie jest w stanie sam zostać w drugim pomieszczeniu, czy jest zaniepokojony przygotowywaniem się do wyjścia z domu właściciela, to są to pierwsze objawy lęku separacyjnego. Na tym etapie można jeszcze w miarę szybko „ugasić pożar”. Wystarczy zastosować się do kilku wskazówek behawiorysty. Niestety jeżeli przeoczymy pierwsze objawy lęku separacyjnego to nasz pupil prawdopodobnie zacznie wykazywać bardziej destrukcyjne zachowania typu szczekanie oraz wokalizację podczas nieobecności właściciela, drapanie w drzwi, próby wydostania się z domu, niszczenie różnych przedmiotów i mebli czy załatwianie potrzeb fizjologicznych w mieszkaniu. W takim wypadku terapia trwa dłużej. Często również potrzebne są leki, ponieważ suplementy okazują się zbyt słabe.
Nadpobudliwość (nadaktywność)
Najczęściej przejawia się wzmożoną aktywnością psychoruchową, problemami z odpoczynkiem i snem oraz nadwrażliwością na bodźce. W wielu przypadkach nadpobudliwość spowodowana nieznajomością potrzeb danej razy czy typu psa i problem można rozwiązać zwiększając aktywność fizyczną i psychiczną czworonoga. Niestety czasem problem jest bardziej złożony i wymaga długotrwałej terapii oraz holistycznego podejścia do problemu.
Lęk
Lękliwość psa może wynikać z wielu przyczyn. Najczęściej spowodowana jest niedostateczną socjalizacją w wieku szczenięcym, ale powodem mogą również predyspozycje genetyczne, traumatyczne doświadczenia w życiu psa, stosowanie wobec niego przemocy lub ból. Pies lękliwy jest to bardzo szerokie pojęcie. Analizując każdy przypadek należy ustalić czy mamy do czynienia z obawą, lękiem, czy fobią. Są to trzy różne stopnie natężenia tej samej emocji, czyli strachu.
Zachowania stereotypowe (kompulsywne)
Są to zachowania, które z punktu widzenia człowieka nie mają większego sensu, natomiast z punktu widzenia zwierzęcia stanowią pewnego rodzaju system obronny przed zaburzeniami psychosomatycznymi. Do najczęściej prezentowanych zachowań kompulsywnych należą: gonienie własnego ogona, wylizywanie, ssanie lub gryzienie boków, łap ogona, krążenie po stałej trasie, kręcenie się w kółko, zjadanie rzeczy niejadalnych, łapanie niewidzialnych much. Stereotypie najczęściej występują u psów przebywających w warunkach schroniskowych, hodowlanych i laboratoryjnych, ale zdarzają się, że też kiedy mamy do czynienie ze stanem chorobowym lub przewlekłym bólem. Są również rasy, które mają predyspozycje genetyczne do prezentowania zachowań kompulsywnych. Należą do nich: owczarek niemiecki i belgijski, dog niemiecki, doberman, border collie czy sznaucer miniaturowy.
Depresja
Psy podobnie jak ludzie mogą mogą doświadczać stanów depresyjnych. są apatyczne, odmawiają jedzenia, są bierne wobec otoczenia, maja problemy w uczeniu się. Najczęściej powodem depresji jest strata właściciela lub psiego towarzysza, ale również długotrwały stres i frustracja wynikająca z braku zaspokojenia potrzeb.
Załatwianie potrzeb fizjologicznych w domu (dotyczy psów dorosłych)
Dorosły pies nie powinien załatwiać się w miejscu, gdzie zamieszkuje. Jeżeli to robi, to przyczyną takiego zachowania jest problem zdrowotny lub behawioralny (stres, emocje, znaczenie terenu lub chęć zwrócenia na siebie uwagi). Dlatego w pierwszej kolejności należy wykonać analizę moczu, aby wykluczyć somatyczne przyczyny takiego zachowania.
Szczeniak w nowym domu
Decydując się na psa nie zawsze zdajemy sobie sprawę jak bardzo zmieni się nasze życie. Często pierwsze dni z pupilem są dużym wyzwaniem dla wszystkich domowników. Dlatego warto wtedy zasięgnąć porady behawiorysty, aby od początku wprowadzić zasady, które pomogą przetrwać pierwsze tygodnie wspólnego życia i cieszyć się wspólnie spędzonym czasem.
Porady poadopcyjne
Kiedy decydujemy się na psa z schroniska, nie wiemy jak będzie on zachowywał się w nowym domu. Niektóre psy, zwłaszcza po długim pobycie w przytulisku mają duży problem z przystosowaniem się do nowych warunków. Kłopoty zaczynają pojawiać się najczęściej dopiero po dwóch tygodniach, kiedy minie stres i zwierzę przyzwyczai się do otoczenia. Pomagam Właścicielom adoptowanych psiaków przygotować się na przyjście nowego domownika, aby do minimum zmniejszyć stres z tym związany oraz uświadomić z jakimi trudnościami mogą się zetknąć.